In die zoektocht kwam ik ook van alles tegen, van glossy magazines tot platforms zoals https://ultimedecor.com, waar trends en stijlen overzichtelijk bij elkaar staan. Dat helpt, want laten we eerlijk zijn : niemand gaat zomaar een villa kopiëren. We pikken details. Een kleur. Een vibe. Dat is het spel.

Wat opvalt : luxe, maar nooit schreeuwerig

Wat me echt opvalt bij veel celebs ? Ze houden van luxe, ja, maar subtiel. Geen gouden kranen overal (oké, sommigen wel, maar die slaan we even over). Denk aan natuurlijke materialen : marmer dat koel aanvoelt, hout met nerven die je ziet en bijna wilt aanraken. Veel beige, warm wit, soms een onverwachte donkere muur. Dat zie je vaak terug in huizen die worden getoond in bladen als Architectural Digest. En nee, dat is geen toeval.

Ik vind dat persoonlijk fijn. Het idee dat rijkdom niet hoeft te schreeuwen. Sterker nog, hoe rustiger het interieur, hoe meer het “ik zit goed in mijn vel” uitstraalt. Herken je dat gevoel ?

Grote ruimtes, maar kleine, persoonlijke accenten

Ja, die huizen zijn groot. Dat ontken ik niet. Hoge plafonds, ramen van vloer tot plafond, soms uitzicht op zee. Maar wat het menselijk maakt, zijn de kleine dingen. Een versleten fauteuil waar duidelijk al jaren in wordt gezeten. Boeken die niet netjes op kleur staan, maar gewoon… gelezen zijn. Foto’s zonder perfecte lijst, een beetje scheef zelfs.

Dat verraste me, echt. Je verwacht perfectie, maar ziet juist rommelige details. En misschien is dat precies waarom het werkt. Het voelt bewoond. Niet als een showroom.

De trends die je overal terugziet bij sterren

Als je alles bij elkaar legt, zie je een paar duidelijke lijnen. Niet omdat celebs elkaar kopiëren, maar omdat ze dezelfde behoefte delen : rust, privacy, balans.

Minimalisme met warmte
Geen lege, kille ruimtes. Wel weinig spullen, maar elk item heeft gewicht. Een grote bank waar je in wegzakt. Een tafel die krassen mág hebben.

Natuur naar binnen halen
Planten, veel planten. Soms een hele olijfboom in de woonkamer. Ik twijfel of dat praktisch is, maar het ziet er wel waanzinnig uit.

Mix van oud en nieuw
Een ultramoderne keuken naast een vintage vloerkleed uit Marokko. Die spanning, dat maakt het spannend. En ja, dat kun je thuis ook doen, al is het maar met één oud kastje.

Wat kun jij hier nu echt van meenemen ?

Misschien denk je : leuk hoor, maar ik woon niet in een villa. Snap ik. Maar het gaat niet om vierkante meters. Het gaat om keuzes. Minder spullen, meer betekenis. Materialen die fijn aanvoelen. Kleuren waar je rustig van wordt.

Persoonlijk denk ik dat dát de echte les is van celebrity-interieurs. Niet het prijskaartje, maar de aandacht. Voor detail. Voor gevoel. En eerlijk, dat is iets wat iedereen kan toepassen.

Dus, als je straks op de bank zit en weer zo’n foto ziet langskomen op Instagram : kijk verder dan het oppervlak. Wat voel je bij die ruimte ? En hoe kun je dat gevoel een klein beetje meenemen naar je eigen huis ? Dat is waar het begint.

Parijs blijft trekken, maar niet overal

Laten we eerlijk zijn : Parijs blijft het hart. Maar niet meer automatisch het centrum-centre. Veel Franse sterren kiezen vandaag voor wijken waar je nog kunt ademen. Het 16e arrondissement, Neuilly-sur-Seine, Montmartre soms. Groen, rustig, iets minder paparazzi voor de deur.
In gesprekken met architecten en makelaars hoor je vaak hetzelfde verhaal terug. Wie écht comfortabel wil wonen, denkt na over licht, privacy en indeling. Niet alleen over prestige. Dat is trouwens exact waar goede architectuur het verschil maakt, en dat zie je ook bij mensen die samenwerken met specialisten zoals https://votrearchitecte.fr om hun woning echt op maat te maken.

De Côte d’Azur : zon, stilte en een ander ritme

Zuid-Frankrijk blijft een klassieker. En ik snap het. Cap d’Antibes, Saint-Tropez, Ramatuelle… het klinkt als vakantie, en dat is het ook een beetje.
Wat me altijd opvalt : sterren die hier wonen, praten vaak over rust. Over ochtenden met koffie op het terras. Over geen files, geen stress. Minder events, minder glitter. Gewoon leven. Misschien zelfs een beetje normaal doen, wie weet.

Steeds meer sterren kiezen bewust voor de provincie

Dit vind ik persoonlijk het interessantst. Steeds vaker hoor je dat bekende Fransen vertrekken naar Bretagne, de Ardèche, de Dordogne of rond Bordeaux.
Waarom ? Omdat het kan. Internet werkt overal. En omdat anonimiteit goud waard is. In kleine dorpen word je sneller “die buur” dan “die bekende”. En dat, eerlijk, lijkt me heerlijk.
Je merkt ook dat deze keuzes vaak samenhangen met een andere levensfase. Kinderen. Minder werkdruk. Meer natuur.

En sommigen vertrekken gewoon uit Frankrijk

Ja, dat gebeurt ook. Londen, Brussel, Genève, soms Los Angeles. Niet altijd om belastingredenen, zoals mensen graag denken. Vaak gaat het om internationale carrières, scholen voor de kinderen, of simpelweg een nieuwe start.
Maar opvallend : veel van hen houden een pied-à-terre in Frankrijk. Een appartement, een huis op het platteland. Frankrijk blijft thuis, zelfs vanop afstand.

Wat zegt dit alles over hun levensstijl ?

Wat ik hieruit haal ? Franse sterren wonen steeds minder “voor het beeld” en steeds meer voor zichzelf. Minder show, meer comfort. Minder drukte, meer ruimte.
En jij ? Als jij kon kiezen, waar zou jij wonen ? Midden in de stad, met alles op loopafstand ? Of ergens waar je ’s nachts alleen de wind hoort ?
Perso, ik twijfel nog. En misschien is dat juist het punt.

In het tweede gesprek dat ik hierover had met een makelaar zei hij letterlijk : “Oude huizen hebben een ziel.” Klinkt zweverig, maar ik snap het wel. En wie zich een beetje verdiept in renovaties, belandt al snel op sites zoals https://travaux-decoration.com, waar je ziet hoeveel denkwerk, techniek en keuzes er écht achter zo’n verbouwing zitten. Dat is geen simpel likje verf, hoor.

Van stoffig erfgoed naar high-end droomwoning

Neem Los Angeles. Daar kocht een bekende acteur (ik noem geen namen, maar je kent ‘m) een Spaanse villa uit 1926. Originele tegels, dikke muren, maar ook leidingen uit een andere eeuw. Alles moest eruit. Alles.
Resultaat ? Een woning van meer dan 800 m², met vloerverwarming, slimme verlichting en toch die oude bogen en houten balken. Dat contrast, dat doet het ‘m.

En dat zie je overal terug. In New York worden oude pakhuizen omgebouwd tot luxe lofts. In Parijs krijgen Haussmann-panden een tweede leven met marmer, designkeukens en badkamers waar je bijna in verdwaalt. Ik vind dat persoonlijk veel interessanter dan zo’n steriel nieuw project. Jij ook ?

Het draait niet alleen om geld (echt niet)

Tuurlijk, budget helpt. Renovaties lopen soms op tot tientallen miljoenen. Maar het is niet alleen pronken. Veel celebrities willen controle. Over elk detail. De lichtinval om 17u. Het geluid van de vloer. De geur van oud hout.
Ik las ooit dat een zangeres maanden deed over de keuze van één trapleuning. Overdreven ? Misschien. Maar ergens ook logisch.

Wat mij opvalt : ze willen iets unieks. Geen huis dat “ook in Dubai had kunnen staan”. Ze willen karakter. Verhaal. Iets dat je niet zomaar kopieert.

Architecten, designers en… eindeloze discussies

Wat vaak onderschat wordt : die renovaties zijn emotioneel. Echt waar. Oude huizen verrassen je. Muren die scheef blijken. Funderingen die niet deugen. Asbest (altijd weer asbest).
Architecten vertellen dat celebrities soms halverwege van idee veranderen. Eerst modern, dan toch klassiek. Of andersom. En ja, dat kost tijd. En geld. Veel geld.

Maar juist daardoor ontstaan die exceptionele panden. Geen cataloguswoning, maar iets persoonlijks. Met fouten soms. En dat maakt het menselijker, vind ik.

Waarom dit ons allemaal blijft boeien

Misschien omdat we onszelf erin herkennen. Wie droomt er niet van een oud huis dat je helemaal naar je hand zet ? Alleen doen zij het met andere cijfers op de bankrekening.
Toch zijn de vragen hetzelfde : wat behoud je ? Wat sloop je ? Waar trek je de grens ?

En eerlijk, ik denk dat daarom “celebrity renovaties” zo goed scoren op Google. Het gaat niet alleen om roem. Het gaat om dromen, keuzes, twijfels. Om het idee dat een huis meer kan zijn dan vier muren.

En jij ? Zou jij liever een nieuwbouwvilla kopen, of een oud huis met karakter… en problemen ?