Het blijft fascinerend. Celebrities die geen nieuwbouwpaleis kopen, maar bewust kiezen voor een oud huis. Soms zelfs een halve ruïne. Een villa uit de jaren 30 in Los Angeles, een vervallen landhuis in Zuid-Frankrijk, een herenhuis in Londen met krakende trappen en tochtige ramen. En dan denk je : waarom zou je dat doen als geld geen probleem is ?
Toch doen ze het. En niet een beetje ook.

In het tweede gesprek dat ik hierover had met een makelaar zei hij letterlijk : “Oude huizen hebben een ziel.” Klinkt zweverig, maar ik snap het wel. En wie zich een beetje verdiept in renovaties, belandt al snel op sites zoals https://travaux-decoration.com, waar je ziet hoeveel denkwerk, techniek en keuzes er écht achter zo’n verbouwing zitten. Dat is geen simpel likje verf, hoor.

Van stoffig erfgoed naar high-end droomwoning

Neem Los Angeles. Daar kocht een bekende acteur (ik noem geen namen, maar je kent ‘m) een Spaanse villa uit 1926. Originele tegels, dikke muren, maar ook leidingen uit een andere eeuw. Alles moest eruit. Alles.
Resultaat ? Een woning van meer dan 800 m², met vloerverwarming, slimme verlichting en toch die oude bogen en houten balken. Dat contrast, dat doet het ‘m.

En dat zie je overal terug. In New York worden oude pakhuizen omgebouwd tot luxe lofts. In Parijs krijgen Haussmann-panden een tweede leven met marmer, designkeukens en badkamers waar je bijna in verdwaalt. Ik vind dat persoonlijk veel interessanter dan zo’n steriel nieuw project. Jij ook ?

Het draait niet alleen om geld (echt niet)

Tuurlijk, budget helpt. Renovaties lopen soms op tot tientallen miljoenen. Maar het is niet alleen pronken. Veel celebrities willen controle. Over elk detail. De lichtinval om 17u. Het geluid van de vloer. De geur van oud hout.
Ik las ooit dat een zangeres maanden deed over de keuze van één trapleuning. Overdreven ? Misschien. Maar ergens ook logisch.

Wat mij opvalt : ze willen iets unieks. Geen huis dat “ook in Dubai had kunnen staan”. Ze willen karakter. Verhaal. Iets dat je niet zomaar kopieert.

Architecten, designers en… eindeloze discussies

Wat vaak onderschat wordt : die renovaties zijn emotioneel. Echt waar. Oude huizen verrassen je. Muren die scheef blijken. Funderingen die niet deugen. Asbest (altijd weer asbest).
Architecten vertellen dat celebrities soms halverwege van idee veranderen. Eerst modern, dan toch klassiek. Of andersom. En ja, dat kost tijd. En geld. Veel geld.

Maar juist daardoor ontstaan die exceptionele panden. Geen cataloguswoning, maar iets persoonlijks. Met fouten soms. En dat maakt het menselijker, vind ik.

Waarom dit ons allemaal blijft boeien

Misschien omdat we onszelf erin herkennen. Wie droomt er niet van een oud huis dat je helemaal naar je hand zet ? Alleen doen zij het met andere cijfers op de bankrekening.
Toch zijn de vragen hetzelfde : wat behoud je ? Wat sloop je ? Waar trek je de grens ?

En eerlijk, ik denk dat daarom “celebrity renovaties” zo goed scoren op Google. Het gaat niet alleen om roem. Het gaat om dromen, keuzes, twijfels. Om het idee dat een huis meer kan zijn dan vier muren.

En jij ? Zou jij liever een nieuwbouwvilla kopen, of een oud huis met karakter… en problemen ?